Dat is wat de meesten van ons willen zien bij een ontslag dat onterecht is gegeven. Op welke wijze de financiële vergoeding in het arbeidsrecht is geregeld, luidt als volgt.
Stel, je wordt ontslagen op staande voet en je bent het hier beslist niet mee eens. In overleg met je advocaat besluit je het ontslag (met een verzoekschrift bij de kantonrechter) aan te vechten. Bij het opstellen van het verzoekschrift vraagt de advocaat aan jou of je wilt terugkeren naar de werkgever of dat je een financiële vergoeding wilt ontvangen. Dit in het geval je de zaak wint. Hierop geef je aan dat je van mening bent dat de verhoudingen zodanig zijn verstoord dat je geen heil meer ziet in terugkeer naar de werkvloer, zodat je kiest voor een financiële compensatie.
Besef dat de advocaat aan jou deze vraag stelt omdat de wetgever daadwerkelijk over deze twee opties heeft nagedacht. Artikel 7:681 van het Burgerlijk Wetboek biedt namelijk deze keuzemogelijkheid. In het geval je kiest voor een financiële compensatie weet dat je deze drie vergoedingen zou kunnen ontvangen: de wettelijke transitievergoeding, een billijke vergoeding en een vergoeding wegens onregelmatige opzegging. Wat deze vergoedingen inhouden, leg ik je hieronder uit.
De wettelijke transitievergoeding. Iedere medewerker die na 1 januari 2020 is ontslagen door de werkgever en die in loondienst is, heeft recht op de wettelijke transitievergoeding. Anders dan voorheen is het aantal jaren dat je in dienst bent, niet relevant. De hoogte van de transitievergoeding hangt namelijk af van je salaris en hoe lang je bij je werkgever hebt gewerkt. Meer concreet krijg je per gewerkt jaar 1/3 van je bruto maandsalaris, per gewerkte maand krijgt je 1/36 van je bruto maandsalaris. Op internet heb je diverse goede tools waarmee je de ontslagvergoeding berekent. Houd bij de invoering wel rekening met extra gelden die je gedurende het jaar ontvangt, bijvoorbeeld: vakantietoeslag, 13e maand, winstuitkeringen, bonussen en dat soort ongein.
De billijke vergoeding. Soms kan een werknemer aanspraak maken op een extra ontslagvergoeding, Deze extra ontslagvergoeding wordt ook wel de billijke vergoeding genoemd. In het algemeen is een billijke vergoeding alleen aan de orde als de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Dat wil zeggen dat het duidelijk moet zijn dat de werkgever zich onbehoorlijk tegen jou heeft gedragen. Zo kan de werkgever zich schuldig hebben gemaakt aan bijvoorbeeld het bewust aansturen op een verstoorde arbeidsrelatie met jou, je ontslaan zonder geldige ontslagreden, het bewust creëren van een onwerkbare situatie met jou en het frustreren van je re-integratie.
Vergoeding wegens onregelmatige opzegging. Als je werkgever bij het ontslag niet de juiste opzegtermijn in acht neemt, dan is hij aan jou een vergoeding verschuldigd. De hoogte van die vergoeding is, komt ie, gelijk aan het loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij een correcte (in juridische taal: regelmatige) opzegging had moeten voortduren. Een hele mond vol. Deze zin komt er gewoon op neer dat hij jouw opzegtermijn moet terugbetalen.
Al deze vergoedingen behoren tot jouw mogelijkheden. Hiermee natuurlijk niet gezegd dat je per definitie deze vorderingen in de gevraagde omvang krijgt toegewezen. De billijke vergoeding kan bijvoorbeeld door de rechter worden gematigd wanneer de rechter hier aanknopingspunten voor heeft. Reken jezelf dus nooit te rijk.